BUSZÓWKA SZEROKOSTERNA

Acanthiza apicalis (ang. Inland Thornbill)

Wideo-filmy 1-2 pokazują osobniki żerujące Acanthiza apicalis albiventris; wideo-film 3 pokazuje osobniki na gnieździe i karmiące młode, gniazdo zostało założone w żywiczlinie (Callitris sp.).
Oryginały zostały nagrane w standardowej rozdzielczości (ang. SD) (704 x 576p) w formacie 4:3.

Wideo-filmy 4-5 pokazują ptaki Acanthiza apicalis albiventris, na gnieździe i karmiące młode, gniazdo zostało założone w kolczastym krzewie z rodziny srebrnikowatych Hakea mitchellii.
Oryginały zostały nagrane w rozdzielczości 4K (ang. ultra HD) (3840 x 2160p) w formacie 16:9.

FOTKI

FOTKI

Fotka 1: Przykład gniazda wraz z jajkami.

........................................................................................

..........................................................................

............................................................

Status:
Jest to gatunek endemiczny dla Australii. W obrębie tego gatunku wyróżniono 4 podgatunki, a mianowicie:
1. Acanthiza apicalis apicalis
2. Acanthiza apicalis albiventris
3. Acanthiza apicalis cinerascens
4. Acanthiza apicalis whitlocki

Wielkość:
Gatunek mały, podobnie jak inne buszówki, wielkość 9,0-11,5 cm; ciężar ciała 6-10 g. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego.

Zachowanie:
Gatunek buszujący wśród krzewów i gałęzi drzew, w małych stadkach wraz z innymi, małymi gatunkami ptaków. Ma stosunkowo duży ogon w porównaniu do innych buszówek, często przekręca go prawie pionowo.

Pożywienie:
Gatunek odżywia się przede wszystkim małymi owadami.

Okres lęgowy:
Przypada od lipca do grudnia lub w innych miesiącach po obfitych deszczach. W okresie przedłużającej się suszy nie gnieździ się. Wysiaduje tylko samica przez 18-21 dni, 1-2 lęgi w roku w zależności od dostępności pokarmu. Pisklęta są karmione przez oba ptaki. Gniazdownik, młode opuszczają gniazdo po ok. 2-3 tygodniach.

Gniazdo:
Gniazdo zwarte, w kształcie owalu, szczelnie zadaszone z góry, z bocznym kapturowym otworem wejściowym. Zbudowane z delikatnych źdźbeł traw, gałązek, misternie poprzeplatanych pajęczyną, wewnątrz wyścielone pierzem, sierścią i delikatnymi korzonkami. Gniazdo umieszczone 0,5 -1,5 m nad ziemią, często w gęstym kolczastym krzewie lub żywiczlinie (Callitris sp.).

Jajka:
2-3 (1-4) wielkość 16 mm x 12 mm, owalne, skorupka biała lub kremowo-biała z lekkim połyskiem; plamki i cętki rdzawo-brązowe rozmieszczone przy i na dużym biegunie.

Siedlisko:
Występuje w różnorodnych środowiskach w zależności od podgatunku: od wysokich lasów, poprzez suche rozrzedzone lasostepy po wrzosowiska i tereny półpustynne.

Rozmieszczenie:
Acanthiza apicalis apicalis: południowy, nadbrzeżny pas Australii Południowej i Australii Zachodniej.
Acanthiza apicalis albiventris: preferuje strefę suchą, płn. płn-zach. Victoria, Nowa Południowa Walia (poza wschodnim wybrzeżem), płd. i środkowy Queensland.
Acanthiza apicalis cinerascens: preferuje strefę suchą, zachodnio-środkowy Queensland.
Acanthiza apicalis whitlocki: preferuje strefę suchą, południowo-środkowy obszar Terytorium Północnego, północno-środkową Australię Południową oraz centralną część Australii Zachodniej.

Mapka: Zobacz (link) .

Bibliografia:
Barrett G., Silcocks A., Barry S., Cunningham R., Poulter R. (2003) The New Atlas of Australian Birds, Royal Australasian Ornitologists Union, Hawthorn East, Vic., ISBN 1 875122 09 5.
Beruldsen Gordon (2003) Australian Birds their Nests and Eggs, G. Beruldsen, Kenmore Hills, Qld., ISBN 0-646-42798-9.
BirdLife Australia: (link) .
HANZAB: Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds: (link)
HBW: Handbook of the Birds of the World (link) .
Marcombe Michael (2000) Field Guide to Australian Birds, Steve Parish Publishing Pty Ltd, Archerfield, Qld., ISBN 1-876282-10-X.

Klasyka:
Campbell Archibald James (1900) Nests and Eggs of Australian Birds (vol. 1 – 2) (link) .
North Alfred John (1914) Nests and Eggs of Birds Found Breeding in Australia and Tasmania (vol. 1 – 4) (link) .