Oryginały zostały nagrane w rozdzielczości 4K (ang. ultra HD) (3840 x 2160p) w formacie 16:9.
Status:
Jest to gatunek endemiczny dal Australii, miejscami bardzo liczny. W jego obrębie wyodrębniono 3 podgatunki, a mianowicie:
1. Anthochaera chrysoptera chrysoptera
2. Anthochaera chrysoptera halmaturina
3. Anthochaera chrysoptera tasmanica
Wielkość:
Długość ciała 27 – 31 cm, waga 45–85 gramów; brak wyraźnego dymorfizmu płciowego, nie ma większych różnic w wielkości pomiędzy samicą a samcem.
Zachowanie:
Gatunek bardzo głośny i rzucający się w oczy, zwłaszcza podczas żerowania jak przystało na koralicowca. Jego charakterystyczny warkliwy głos, jest jednym z pierwszych donośnych odgłosów nad ranem. Jest to gatunek mało płochliwy, który bardzo dobrze zaadaptował się do obecności człowieka. Powszechny w miastach w obrębie rejonu występowania, zwłaszcza w dzielnicach o dużej ilości terenów parkowych i ogrodowych.
Pożywienie:
Gatunek przede wszystkim pyłko- i nektarożerny nie gardzący owocami i niektórymi nasionami oraz drobnymi owadami i innymi bezkręgowcami, zamieszkującymi kwiaty, liście drzew i krzewów oraz chwytanych w powietrzu.
Okres lęgowy:
Okres lęgowy trwa od czerwca do grudnia, ale z moich obserwacji wynika że na terenach zurbanizowanych może zaczynać się już na początku maja. Okres wysiadywania ok. 15 dni, wysiaduje samica. Samiec pomaga w karmieniu piskląt. Gniazdownik, młode opuszczają gniazdo po ok. 2 tygodniach.
Gniazdo:
Gniazdo budowane przez samicę z pasków kory i drobnych patyczków, wnętrze wyścielone delikatnymi źdźbłami traw, korzonkami czasami włosiem i pierzem, ścianki gniazda w zaleności od umieszczenia: w drobnych bujających się gałązkach są grubościenne i solidniejsze (zobacz: Fotki 1-2) w porównaniu do gniazda umieszczonego na solidnym, poziomym rozgałęzieniu (zobacz Fotki 3-5). Wysokość umieszczenia gniazda waha się od 1 do 5 m nad ziemią, czasami wyżej, umieszczone zwykle w poziomym lub w pionowym rozwidleniu gałęzi, w gęstym listowiu, znacznie lepiej ukryte niż gniazdo koralicowca czerwonego.
Jajka:
1-2 (u podgatunku tasmańskiego 2-3) wielkość 28 x 19 mm, kształtu owalu, skorupka koloru od różowego do różowo-płowego z lekkim połyskiem, z niewielką ilością rdzawych plamek, w większości zgrupowanych przy większym biegunie, zobacz Fotki.
Siedlisko:
Zamieszkuje przerzedzone tereny leśne, australijskie wrzosowiska, jak i obszary zurbanizowane, z dużą ilością krzewów, ulubione gatunki roślin to przede wszystkim Banksia spp, Leptospermum spp, Eucalyptus spp, tereny miejskie z dużą ilością parków i przydomowych ogródków, z roślinami kwiatowymi rdzennymi i introdukowanymi z innych kontynentów.
Rozmieszczenie:
Anthochaera chrysoptera chrysoptera: zasiedla obszar od płd.-wsch. stanu Queensland, poprzez wsch. część stanu Nowa Południowa Walia, wsch. i płd. część stanu Wiktoria, aż do płd. i płd.-wsch. stanu Australii Południowej.
Anthochaera chrysoptera halmaturina: zasiedla wyspę Kangura i jej okolice (płd.-wsch. stanu Australia Południowa).
Anthochaera chrysoptera tasmanica: zasiedla obszar płn. i płn.-Wsch. stanu Tasmania oraz okoliczne wysepki.
Mapka: Zobacz (link) .
Bibliografia:
Barrett G., Silcocks A., Barry S., Cunningham R., Poulter R. (2003) The New Atlas of Australian Birds, Royal Australasian Ornitologists Union, Hawthorn East, Vic., ISBN 1 875122 09 5.
Beruldsen Gordon (2003) Australian Birds their Nests and Eggs, G. Beruldsen, Kenmore Hills, Qld., ISBN 0-646-42798-9.
BirdLife Australia: (link) .
HANZAB: Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds: (link)
HBW: Handbook of the Birds of the World (link) .
Marcombe Michael (2000) Field Guide to Australian Birds, Steve Parish Publishing Pty Ltd, Archerfield, Qld., ISBN 1-876282-10-X.
Klasyka:
Campbell Archibald James (1900) Nests and Eggs of Australian Birds (vol. 1 – 2) (link) .
North Alfred John (1914) Nests and Eggs of Birds Found Breeding in Australia and Tasmania (vol. 1 – 4) (link) .